به عکس گفته رئیس جمهور، بسیاری ازکارشناسان معتقدند محمد علیآبادی باعث ناکامی همه ورزش قهرمانی کشور بوده است.
به نوشته خبرآنلاین؛ محمد علیآبادی وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت نیرو معرفی شد تا اینگونه دوران پر‌حاشیه 4 ساله حضور او در رأس ورزش کشور به پایان برسد. اگرچه این بار هم رئیس‌جمهور، علی سعیدلو را برای جانشینی علیآبادی در نظر گرفته،اما ترجیح می‌دهد تا اعلام نام رئیس ورزش را تا زمان مشخص شدن نتایج رأی اعتماد مجلس به وزیران به تأخیر بیندازد.
اتفاقی که بیش از هرچیز ریشه در شانس پایین تعدادی از وزیران پیشنهادی برای وزارتخانه‌های مختلف دارد که در رأس این افراد باید از محمد علیآبادی نام برد. او که محمود احمدی‌نژاد در توجیه معرفی‌اش برای وزارتخانه پیشنهادی گفت: «آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد این است که وزرا همگرا باشند و بتوانند با من کار کنند.»
علیآبادی در میان 21 وزیر پیشنهادی کمترین بخت را برای انتخاب دارد. این را در گفته‌های بسیاری از نمایندگان می‌توان دید. تقی رهبر نماینده اصولگرای اصفهان درباره پیشنهاد علیآبادی برای وزارت نیرو به طعنه می‌گوید: «او حتماً به واسطه شوت‌های موفقی که در ورزش زده، برای میدان نیرو معرفی شده است.» و ارسلان فتحی‌پور، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس درباره‌اش می‌گوید: «فکر کنم 50 رأی داشته باشد!»
حتی اسماعیل کوثری حامی سرسخت دولت شانس این انتخاب را بالا نمی‌داند. یحیی‌زاده امکان رأی آوردن او را بعید می‌داند و بسیاری دیگر از نمایندگان می‌گویند شاید اگر برای وزارت مسکن معرفی می‌شد، شانسی بالاتر داشت. همه اظهار‌نظرها بخت انتخاب علیآبادی را پایین می‌آورد تا رئیس‌جمهور برای معرفی رئیس‌جمهور جدید درنگی بیشتر داشته باشد تا اگر او از آزمون رأی اعتماد سربلند نشد در ورزش باقی بماند. احمدی‌نژاد اما در توجیه عملکرد وزیر پیشنهادی برای وزارت نیرو گفت: «او سرانه فضای ورزشی را چند برابر کرد و غیر از ناکامی در فوتبال که بی‌تعارف خودش مقصرش بود، در همه رشته‌های دیگر کارنامه‌ای موفق را ثبت کرده است. موفقیت در رشته‌هایی مثل بسکتبال، والیبال و قایقرانی از این دست هستند.»
گفته‌هایی که البته با واکنش اهالی ورزش روبه‌رو شده است. درحالی که رشته‌هایی چون کشتی و وزنهبرداری در 4 سال اخیر افتی محسوس داشته‌اند رئیس دولت در دفاع از معاون خود این ناکامی را تنها مختص به فوتبال کرد که بیش ز هر رشته‌ای دیگر در دید افکار عمومی است.
تحقیر ورزش ملی
«کشتی ورزش ملی ماست. اگر در رشته‌های دیگر ناکام باشیم اهمیتی ندارد اما کشتی. . .» این جمله را محمود احمدی‌نژاد در ورزشگاه سرپوشیده آزادی در بازی‌های جام جهانی تهران گفت. جایی که فردین معصومی ثانیه‌ای پس از حضور رئیس دولت در ورزشگاه روی پل رفت و کمی بعد بازی را باخت تا قهرمانی از چنگ ایران بپرد. کشتی معیاری مشخص است برای ناکامی ورزش ایران در 4 سال گذشته.
امیر رضا خادم قهرمان سابق المپیک در این باره می‌گوید: «خیلی سخت نیست که بفهمیم چقدر کشتی ما افت کرده. در سالهای قبل این قدر کشتی برای مردم اهمیت داشت که همه نه فقط قهرمان‌های بنام کشتی ما که چهره‌های شاخص کشتی جهان را هم می‌شناختند اما توالی ناکامی در این رشته ورزشی کار را به جایی رسانده که الان کشتی ما حتی یک چهره شناخته شده ملی هم ندارد. اینکه ورزش ملی ما چنین روزگاری داشته باشد اصلاً خوشایند نیست اما حاصل یک تصمیم اشتباه برای استفاده از نیروهای غیر تخصصی در رأس فدراسیون، کار را به اینجا رساند.» خادم ادامه می‌دهد: «بی‌شک نمی‌توان ناکامی کشتی را کتمان کرد. ورزش کشتی ایران در سالهای گذشته افت کرده است. ما در المپیک و بازی‌های متوالی جهانی این 4 سال بارها ناکام بودیم تا جایی که تیم‌های حاضر در بازی‌های جام جهانی تهران می‌گفتند اگر پولی از ایران نگیرند روی تشک نمی‌روند چون بازی با کشتی‌گیران ایران دیگر افتخاری برایشان ندارد.»
آذری: در وزنه برداری افتاده ایم
وزنه برداری دیگر رشته المپیکی ایران است که پس از کشتی بیشترین افتخارات المپیکی را نسیب ایران کرده. این رشته هم از شروع دولت نهم به تلاطم افتاد و پس از رسوایی دوپینگ دسته جمعی ورزشکاران ایرانی غیر از یک مدال جهانی حسین رضازاد دیگر نشانی از آن تیم طلایی ده سال پیش از خود نداشت. سعید آذری قهرمان پیشین وزنهبرداری آسیا در این باره می‌گوید: «این که یک رشته مثل وزنهبرداری چقدر موفق بوده یا ناکام خیلی سخت نیست. اینجا سنگ میزان، وزنه‌های بالای سر رفته و مدال‌هایی است که کسب می‌شود. از این لحاظ ما بر‌اساس آمار می‌توانیم بگوییم چه در المپیک و چه در بازی‌های جانی افتی محسوس داشته‌ایم.» اما شاید دوپینگ دسته جمعی بهانه‌ای باشد برای سرپوش گذاشتن روی این ناکامی.
در این‌باره آذری می‌گوید: «باید باور کنیم در هیچ رشته‌ای ورزشکاری نیست که قهرمان جهان باشد و در دوره‌ای از سال دوپینگ نکند اما این اتفاق در میان ورزشکارانی مثل وزنه‌بردارها بیشتر رواج دارد چون کاری سخت‌تر دارند. اما این کار فاکتورهایی علمی دارد که باعث می‌شود تا ورزشکار در روزهای نزدیک به مسابقه پاک باشد. در ماجرای دوپینگ هم ورزشکاران ما و هم مدیریت ورزش اشتباه کرد. اختلاف میان ورزشکاران و کادر مدیریتی فدراسیون و یکسری اتفاقات باعث شد تا اطلاعات اردویی درز کند و چنین فاجعه‌ای رخ دهد. من همه را در این اتفاق مقصر می‌دانم. هم ورزشکاران و هم مدیران. البته در این سالها روی ورزش پایه مان سرمایه‌گذاری کردیم اما هنوز جواب نگرفته‌ایم. وزنهبرداری ما پیروز بزرگ تورنمنت‌های کوچک بوده و بازنده بزرگ تورنمنت‌های بزرگ. آمار می‌گوید که ما سقوط کرده‌ایم و کار زیادی تا اوج‌گیری دوباره داریم.»
ویرانه‌ای به نام جودو
جودو شباهت‌های زیادی به کشتی پهلوانی ایران دارد. به همین دلیل هم بود که قهرمانان کشتی پهلوانی ایران خیلی زود به ستاره‌های جودوی جهان تبدیل شدند تا این رشته در دهه 80 به ورزشی موفق تبدیل شود. قهرمان‌هایی مثل میران، ساریخانی، میراسماعیلی و حاجی‌آخوندزاده که همگی تا قهرمانی جهان و چهارمی المپیک هم پیش رفتند. جودو اما در دوره مدیریت محمد علیآبادی روزهایی تلخ را سپری کرد. استاد کیهان، بنیان‌گذار جودوی ایران در این باره می‌گوید: «وقتی سیاست را با این رشته گره زدیم، از روزهای موفقیت دور شدیم و این افت هر روز بیشتر و بیشتر شد تا حالا که به افت کامل رسیده‌ایم.»
کیهان البته به دلیل انتقادهایش از فعالیت مربیگری منع شده و باشگاهش را تعطیل کرده‌اند. آرش میراسماعیلی ستاره پیشین جودو هم درباره این رشته ورزشی می‌گوید: «بگذارید من سکوت کنم. شاخص موفقیت را باید با نتایج و عملکرد سنجید. اینکه چند مدال جهانی و آسیایی در این سالها گرفته ایم. در المپیک نتایجمان چطور بوده است و. ..» آماری که مرورشان گویای یک سقوط بزرگ است. ورزشی که حالا متهم به قهرمانی‌های پایه‌ای قلابی هم هست.
تکواندو خالی از قهرمانان
«من برای تیمم پشتوانه‌ای ندارم.» رضا مهماندوست این جمله را درباره دلایل ناکامی ورزش محبوب رزمی می‌گوید. ورزشی که تک مدال طلایش سرپوشی بود بر فاجعه المپیک ایران اما این رشته در همین دوران هم روزگار خوشی ندارد و در بازی‌های جهانی باکو در سال 88 نا امید‌کننده بود. او البته شروع این روند ناموفق را به روزهای قبل از مربیگری خود مرتبط می‌کند: «نگاهی به نتایجمان در سالهای گذشته بیندازید و ببینید دست بسیاری از قهرمان‌های ما رو شده بود و چند سالی را ما با افت سپری کردیم.
رشته‌هایی مثل والیبال و بوکس یا تنیس هم در سالهای اخیر نتوانسته‌اند حتی در قواره خود موفق عمل کنند. نتایجی که همه و همه کنار هم بودنشان باعث می‌شود ورزش ایران در میدانی مثل المپیک سقوط کند. سقوطی که درباره‌اش امیر خادم می‌گوید: «اگر تصمیم درستی درباره‌اش نگیریم بازی‌های آسیایی گوانگجو را فاجعه آمیز سپری می‌کنیم.»