یک سایت دیگر با وردپرس فارسی
مربي آلماني تيم فوتبال استقلال جمعه به تهران بازمي‌گردد.
به گزارش فارس، اريش روته مولر كه براي تدريس در يك دوره كلاس مربيگري زيرنظر فيفا به كشور روآندا سفر كرده بود بامداد جمعه به ايران بازمي‌گردد.
طبق برنامه روته مولر براي ديدار با فولاد در ورزشگاه آزادي به تهران خواهد رسيد. وي در بازي استقلال مقابل مقاومت غايب بود.
استقلال جمعه در هفته سوم ليگ از ساعت 19:15 به مصاف يكديگر مي‌روند.
روستاها و مناطق جنوب لبنان كه در جنگ تابستان 2006 به مدت سى و سه روز به صورت مستمر و شبانه‌روزی زير آتش انواع جنگنده‌ها و سلاح‌هاى ارتش اسرائيل قرار داشت، چنان حماسه‌اى آفريدند كه حتى روستاهاى آن شهره آفاق شدند. از روستاى مارون الراس گرفته تا شهرك بنت جبيل و عيناتا و چهار راه آزادى تا غندوريه كه ارتش اسرائيل نيروهايش را در آنجا هلى‌برد كرد و دو منطقه افسانه‌اى و جادوئى دره حجير يا مقبره تانك‌هاى افسانه‌اى نسل چهارم اسرائيل كه نام مركاوا بر آن نهاده‌اند و دشت خيام و حتى خود روستاى خيام شهرتى جهانى يافت.
همه اينها به خاطر جهادگرانی بود كه سنگرهاى خود را در بدترين شرايط در اين روستاها حفظ كردند و حماسه‌اى افتخارآميز و پيروزى اسطوره‌اى ساختند. هر رزمنده‌اى در اين سرزمين داستانى براى خود دارد كه بر همه ما پوشيده و پنهان مانده است؛ به خصوص آنهايى كه شهيد شدند و از ميان ما رفتند و همچنين آنهايى كه در ميان ما هستند، ولى در آن زمان نام مستعار داشتند.
در اين ميان از يكى از مبارزان روستاى رشاف در روز سى‌ام جنگ اطلاع داده مى‌شود كه نيرويى از ارتش اسرائيل در گوشه‌اى از روستا متمركز شده و از وى خواسته مى‌شود به آنجا رفته و به تنهايى با اين نيرو كه در سه خانه آنجا متمركز شده است، درگير شود.
واحد شناسايى به آنها اطلاع داده بود كه در آن محوطه يك تانك مركاوا و يك بلدوزر نظامى وجود دارد. در ابتداى جنگ هواپيماهاى نظامى ارتش اسرائيل به تعدادى از خانه‌هاى مسكونى حمله كرده بودند و در نتيجه خيلى از ساكنان روستا مجبور شدند از روستا خارج شوند؛ ولى در مقابل برخى از آنها مانند يكى از مادران اين روستا ترجيح داده بودند كه در خانه‌هايشان باقى بمانند. اين مادر مى‌گفت خونم از خون اين جوانان رنگين‌تر نیست و هنگامى كه رزمنده‌ها از او خواسته بودند كه بهتر است روستا را ترك كند، به آنها گفته بود كه در اينجا مى‌مانم تا براى شما نان و غذا تهيه كنم.
وقتى اين رزمنده به اين منطقه رسيد، مشاهده كرد كه نيروهاى اسرائيلى با بى‌خيالى تمام در اين محوطه گشت و گذار مى‌كنند، گويا توقع داشتند كه هيچ انسان عاقلى اين جرأت را نداشته باشد كه به اين منطقه بيايد. وى منتظر شد تا اين نيروها براى ماموريتى دست جمعى با هم حركت كنند تا به آنها حمله‌ور شود تا اول از غافلگير شدن جلوگيرى نمايد و ثانيا بتواند بيشترين تلفات را از آنها بگيرد و در آخر نيز اماكن مخفى شدن از دست آنها راحت‌تر باشد؛ ولى بعد از كمى انتظار خسته شد و تصميم گرفت خود با آنها درگير شود. وی فورا به سمت دو سرباز اسرائيلى كه در كنار پنجره خانه ايستاده بودند، آتش گشود. به ناگاه از همه سو صداى تيراندازى شنيد. سپس وارد خانه شد و در آن طرف دو سرباز اسرائيلى ديگر را مورد هدف قرار داد.
نيروى پشتيبانى از راه دور در اين اثنا فعال شد و دو گلوله به سمت اين خانه شليك شد و وی دوباره در ميان درختان مخفى شد. گلوله‌ها مستقيما به آن خانه اصابت كرد. اين مبارز بايد فورا منطقه را ترك مى‌كرد؛ زيرا تعداد سربازان اسرائيلى در آنجا بسيار زياد بود و نيرویى از آنها به سمت مسجد روستا در حال حركت بودند. هواپيماهاى بى‌سرنشين اسرائيلى نيز كه 24 ساعت و بدون هيچ وقفه‌اى بر فراز آسمان منطقه هر تحركى را گزارش مى‌كردند، اكنون در ارتفاع پايين در حال حركت بودند.
وی متوجه شد كه مهماتش تمام شده و به سمت مركز تجمع نيروها حركت كرد. در آنجا برادرش را ديد كه در گوشه‌اى ديگر از روستا با سربازان اسرائيلى درگير شده بود. برادارش به وى گفت خيلى مواظب باشد و با احتياط حركت كند. همين كه دو برادر مى‌خواستند از يكديگر جدا شوند، هواپيماى بدون سرنشين كه در اين جنگ مجهز به موشك‌هاى كوچكى شده بودند، به سمت آنها يك موشك شليك كرده و به ناگاه همه جا تيره و تار شد. اين مبارز تكانى به خود داد و حركتى به دست و پايش داد. به نظر مى‌رسيد كه بدنش سالم باشد. متوجه شد كه برادرش در كنارش بود. او را صدا زد ولى صدايى نشنيد. به سمت وى سينه‌خيز رفت، خون همه جا را گرفته بود و متوجه شد كه برادرش شهيد شده است. با وى وداع كرده و به سمت بقيه مبارزان رفت. اشك در چشمانش حلقه زده بود و بغض در گلويش ساكن شده بود؛ اما اين صحنه عزم و اراده وى را براى ادامه درگيری‌ها راسختر نمود.
به درخواست «غازى جفال» تعدادى از رزمنده‌ها در گوشه‌اى جمع شدند. آنها كمتر از هفت متر با مركز تجمع اسرائيلى‌ها در آن گوشه روستا فاصله داشتند. اين رزمنده‌ها وقتى خواستند از اين خانه براى انجام ماموريت‌هاى محوله خارج شوند، جفال از آنها مى‌خواهد كه صبر كنند و خود براى بررسى اوضاع به بيرون رفت. در اين اثنا بود كه هواپيماى بى‌سرنشين ام كا موشكى را به سمت وى شليك كرد و وى در دم شهيد شد و بقيه رزمنده‌ها توانستند در پناه دود و غبار ايجاد شده از آن خانه خارج شوند.
درگيری‌ها تا آخرين لحظات جنگ با سلاح‌هاى عادى و با موشك ضد تانك كورنيت ادامه يافت و اين رزمنده به همراه ساير رزمنده‌ها توانستند حماسه‌اى اسطوره‌اى ساخته و از سقوط روستا جلوگیری کنند.
هدف‌هاى رسانه‌اى اسرائيل در جنگ سى و سه روزه عليه لبنان، پاكسازى منطقه جنوب روخانه ليتانى از مقاومت اعلام شده بود؛ ولى طى اين جنگ روز به روز ناكامى اسرائيل در رسيدن به اين هدف بيشتر هويدا مى‌شد. در نتيجه آنها در اواخر جنگ تلاش كردند براى كسب اعتبار نسبى، در منطقه‌اى كه رودخانه ليتانى كمترين مسافت را با سرزمین‌های اشغالی دارد وارد شده و بر آن بخش از رودخانه ليتانى مسلط شوند و به اين وسيله چنين وانمود كنند كه توانسته‌اند هدف جنگ را محقق كنند، در حالى كه آنها عاجزتر از آن بودند كه به هدف اعلام شده خود برسند، چه برسد به هدف اعلام نشده آنها كه طرد شيعيان لبنان از جنوب لبنان و انتقال آنها به عراق و جايگزين نمودن فلسطينيان در اين سرزمين بود.
«دحنون» نام مستعار و جهادى يكى از رزمنده‌هاى حزب‌الله در روستاى طيبه بود. وى كه 28 سال داشت در آن موقع تجربه‌اى ده ساله در مقاومت داشت و از كسانى بود كه در جنگ‌هاى تن به تن و نزديك كه سبك اصلى مقاومت به حساب آمده و دل شير مى‌خواهد، تجارب خوبى داشت و فرمانده گروهى از رزمنده‌ها بود.
روستاى طيبه يكى از روستاهاى نزديك سرزمین‌های اشغالی و حد فاصل دره مشهور حجير است و در نتيجه راه ارتباطى براى رسيدن به روخانه ليتانى بود. البته در اينجا منظور از طيبه، بخشى از آن است كه پروژه انتقال آب روستاى طيبه در آن قرار داشت. اين منطقه مسطح، نقش استراتژيك و مهمى براى نيروهاى اشغالگر اسرائيلى داشت و حتى قبل از آزادسازى جنوب لبنان در سال 2000، اين منطقه يك منطقه استراتژيكى براى اسرائيلى‌ها در منطقه معروف به كمربند امنيتى بود.
در نيمه‌هاى جنگ، نيروى مقاومت متوجه شد كه يك نيروى ارتش اسرائيل تلاش مى‌كند وارد منطقه شود. اين نيرو كه شامل حدود 60 سرباز بود در خانه‌اى در يك گوشه روستا مستقر شد. 60 سرباز اسرائيلی در مقابل تعداد رزمنده‌هایى كه از انگشتان دست كمتر بودند و بايد از همه اطراف روستا نگهبانى و حفاظت مى‌كردند. خوشبختانه بعد از جنگ مذكور، مقاومت توانست تعداد زيادى از جوانان و نوجوانان را آموزش بدهد تا در جنگ آينده بتوانند حماسه‌اى جاودانه بسازند.
رزمندگان مقاومت، علیرغم تعداد اندكشان در مقابل آن نيرویى كه از هوا و زمين پشتيبانى مى‌شد، خودشان را نباختند و از دست زدن به هر گونه تحرك يا تماس غير طبيعى خوددارى كرده، وضعيت رزمى به خود گرفته و هر كدام از افراد مقاومت بر حسب وظيفه‌اى كه داشت، در محل مورد نظر مستقر شد. به محض اينكه نيروى ارتش اسرائيل در آن خانه‌ها مستقر شد، مقاومت حملات غافلگيرانه خود را عليه اين نيرو آغاز كرد و توانستند چنان تلفاتى را به آنها تحميل كنند كه آنها را از ادامه ماموريت بازداشت.
در واقع در منطقه پروژه آب روستاى طيبه، سه گروه از مقاومت هر كدام از گوشه‌اى به اين نيروها حمله بردند. درگيری‌ها در كنار يكى از خانه‌ها كه بيشترين تعداد از نيروها در آن متمركز شده بودند از فاصله 50 مترى صورت مى‌گرفت كه علاوه بر سلاح‌هاى سبك، در آن از موشك‌هاى كاتيوشا نيز استفاده شد. اين درگيرى بيش از 15 دقيقه از آن فاصله نزديك ادامه داشت و اگر در ابتداى درگيری‌ها فاصله حدود پنجاه متر بود، بعد از اين يك ربع ساعت درگيری‌ها تن به تن و از فاصله بسيار نزديك صورت مى‌گرفت.
دحنون كه در پيشاپيش افراد گروهش حركت مى‌كرد، در هنگام ورود به يكى از اين خانه‌ها، با يكى از سربازان اسرائيلى در زير پله‌ها رو در رو مى‌شود. تيراندازى دو طرف به يكديگر در اين فاصله نزديك موجب كشته شدن سرباز اسرائيلى و زخمى شدن دحنون مى‌شود. تيرى كه به زانوى وى اصابت كرده و زخم عمیقی ایجاد کرده بود.
در اين اثنا صداى تيراندازى دشمن متوقف شده و دستور عقب‌نشينى به نيروها داده شده بود. دحنون براى اينكه افراد گروهش متوجه زخمى شدن وى نشوند و دست و بال آنها را در اين شرايط رزمى نگيرد، از آنها خواست كه از وى سبقت گرفته و عقب‌نشينى كنند. وى كه نمى‌توانست راه برود، به شکل سينه‌خيز از آنجا دور شد.
اين درگيری‌ها در روز شانزدهم جنگ روى داد و از آنجا كه قرار بود شب در مكان معينى جمع شوند، دوستان دحنون فهميدند كه او زخمى شده است. وى بعد از مدتى سينه‌خيز رفتن، مهمات سنگين خود را كنارى گذاشت و تنها سلاح و تعدادى تير با خود نگاه داشت كه بتواند از خود دفاع كند و اسير دشمن نشود.
دو تن از دوستانش به جستجوى وى پرداختند و در وسط راه، با يك نيروى اسرائيلى رو در رو شده و درگير مى‌شوند. در اين درگيری‌ها اين دو رزمنده به شهادت مى‌رسند و در نتيجه دست‌يابى به دحنون غیرممکن مى‌شود.
در اين مدت تشنگى و گرسنگى نزديك است او را از پاى در آورد و مجبور مى‌شود از درختچه سماق، گرسنگى و تشنگى خود را رفع كند. در روز دوم، وى سماق هم پيدا نمى‌كند و مجبور مى‌شود با علف‌هاى اطراف خود را سير كند. روز چهارم يك مرزعه سبزيجات را مى‌بيند و خود را از مرگ نجات مى‌دهد. در اين اثنا وى در گوشه‌اى مخفى شده بود و هر از چند گاهى كه به هوش مى‌آمد، با دوستانش ارتباط بر قرار مى‌كرد؛ اما هنگامى كه وى براى ساعت‌ها بى‌هوش مى‌شد، خبر شهادتش را به فرماندهى مى‌رساندند، اما بعد از مدتى كه به هوش مى‌آمد، دوباره خبر سلامتى‌اش را به فرماندهى مى‌رساندند و در نتيجه فرماندهى خود پيگير وضعيت دحنون شده بود. وى هر بارى كه به هوش مى‌آمد، مدت‌ها طول مى‌كشيد كه به ياد بياورد در كجاست و چه وضعيتى دارد.
در پايان روز سوم زخمى شدنش بود كه سينه‌خيز وارد خانه‌اى چهار طبقه مى‌شود و در طبقه اول آن آب خوردن مى‌يابد؛ ولى هيچ غذايى پیدا نمی‌کند. در همين اثناست كه نيروى اسرائيلى وارد اين خانه شده و در طبقه دوم آن مستقر مى‌شوند. وى كه خونى در بدنش نمانده و ديگر رمقى ندارد، متوجه مى‌شود كه مقاومت به اين خانه حمله كرده و با نيروى اسرائيلى درگير شده است.
خوشبختانه دحنون از اين درگيری‌ها جان سالم به در برده و نيروى مقاومت بعد از ورود به خانه متوجه وى مى‌شوند و او را براى درمان به مكان امنى در داخل روستا منتقل مى‌كنند. در آن شرايط امكان درمان وى نبود و تنها بعد از سى و سه روز بود كه توانست وارد بيمارستان شود و محل زخم‌ها را عمل نمايد.
وى از اينكه فرماندهى به صورت مستمر جوياى حال وى بود، هم خوشحال بود و هم از اينكه آنها را مشغول خود كرده بود، ناراحت بود؛ ولى در مقابل، ديدار با سيد حسن نصرالله، ديدارى بود كه خستگى جنگ و درد و رنج زخمى شدنش را از يادش برد.
سرنوشت جنگ علیرغم گستردگى آن و تنوع سلاح‌ها و موشك‌ها و هواپيماهایى كه ارتش اسرائيل به كار مى‌برد، در حقيقت در چند درگيرى تن به تن تعيين شد و در نهايت هر چقدر تجهيزات نظامى ارتش اسرائيل و قدرت آتش آن بالا باشد، بايد براى تصرف منطقه‌اى، نيروهاى زمينى از مكانى وارد اين سرزمين شوند. در حقيقت همان چند درگيرى پراكنده‌اى كه با اين نيروها در سرتاسر منطقه مرزى صورت گرفت، به تنهايى توانست سرنوشت جنگ را رقم بزند و همان چند قهرمانى كه توانستند تلفات سنگينى را به نيروهاى ارتش اسرائيل در آن درگيری‌هاى از فاصله نزديك وارد كنند، خود توانستند پيروزى اين جنگ را ثبت كنند.
از ميان اين قهرمانان مى‌توان به مهدى و ابو مهدى از رزمندگان روستاى قنطره اشاره كنيم. اين روستا در دو كيلومترى غرب روستاى طيبه است و در محور ورود به دره حجير قرار دارد. اقدام شجاعانه و غير متعارف اين دو رزمنده باعث شد اسرائيل فكر و خيال پيشروى از منطقه طيبه و قنطره را از ذهنش دور كند.
هدف اسرائيل از پيش روى به اين منطقه اين بود كه موشك‌هاى كاتيوشایى كه از اين منطقه به سمت شهرك‌هاى صهيونيستى شمال سرزمین‌های اشغالی شليك مى‌شد را متوقف نمايد. همچنين مى‌خواست از انتقال موشك ضد زرهپوش كورنت كه تانك‌هاى اسرائيلى را زمين‌گير كرده بود، جلوگيرى نمايد.
مهدى و ابو مهدى وظيفه داشتند در يكى از خانه‌هاى اطراف روستا مستقر شوند و در آنجا با نيروهاى اسرائيلى درگير شده و از نفوذ اين نيروها به روستا جلوگيرى نمايند. اين دو رزمنده دو مين بزرگ در اختيار داشتند كه يكى ضد نفر بود و ديگرى ضد خودرو.
ارتش اسرائيل در هنگام تحرك خودروها براى اينكه از مين‌هاى مقاومت در امان باشد، به هيچ وجه از جاده‌ها و خيابان‌ها و كوچه‌ها پيشروى نمى‌كرد؛ بلكه سعى مى‌كرد از مزارع و از بين خانه‌ها و حتى از داخل خانه‌ها حركت كند. در مقابل رزمندگان نيز متوجه اين امر شده و از كاشتن مين‌هاى خود در جاده‌ها خوددارى کرده و سعى مى كردند اين مين‌ها را در اماكنى نصب كنند كه دشمن فكر مى‌كند براى ورود تانك‌هايش امن است.
مهدى و ابو مهدى، مين ضد تانك خود را در مكان معينى نصب كردند و از آنجا كه پيش‌بينى ورود نيروى پياده ارتش اسرائيل از مكان معينى دشوار بود، آنها به دنبال مكانى بودند كه ورود ارتش اسرائيل به آن تضمين شده باشد. در همين اثنا يك انديشه غير طبيعى و غير متعارف به ذهن آنها خطور كرد. آنها مين ضد نفرات خود را در محل استقرارشان نصب كردند.
اين مكان چهار در ورودى داشت كه آنها سه در از اين درها را به نحوى بستند كه امكان باز كردن آن براى افراد دشمن در آن شرايط جنگى ممكن نباشد و مين را روبروى در چهارم نصب كردند. آنها نيز در پشت ستون بتونى كه در اطاق و روبروی آن در بوده و تنها شش متر با آن مين بزرگ فاصله داشت، پناه گرفتند. اندك تحركى كافى است كه يك نيروى اسرائيلى را به سمت خود بكشانى.
در اين اثنا بود كه يك نيروى پانزده نفره اسرائيلى به سمت آن خانه در اطراف روستا حركت كرد و طبق برنامه سعى كردند در پشتى را باز كنند؛ ولى موفق نشدند و يكى يكى درها را امتحان كردند، تا اينكه در روبرویى باز شد و اين نيرو وارد خانه شدند. اولين نفر وارد آن اتاق شد، دومين نفر هم همين طور. سومين اسرائيلى پاى در آن اتاق گذاشت مهدى كه كليد انفجار را در اختيار داشت با اشاره به ابو مهدى فهماند كه مى‌خواهد مين را منفجر كند؛ ولى ابو مهدى از وى خواست صبر كند تا بيشترين نيرو وارد آن اتاق شوند. يكى ديگر از سربازها هم وارد اتاق شد و بقيه هم پشت در اتاق بودند. كه مهدى كليد انفجار را زد و مين با شدت هر چه تمام‌تر منفجر شد.
شدت انفجار به حدى بود كه موج آن باعث شد مهدى و ابو مهدى براى مدت‌ها بى‌هوش شوند. وقتى به هوش آمدند سربازان اسرائيلى را ديدند كه در خون خود غلطيده بودند. آنها هر چه تير داشتند به سمت بقيه سربازها از همان فاصله نزديك شليك كردند و از در پشتى از خانه خارج شدند.
به ناگاه در بين راه با نيروى اسرائيلى كه دو تانك مركاوا به همراه داشتند، روبرو مى‌شوند؛ ولى آنقدر اين نيروها دست و پاى خود را گم كرده بودند كه مهدى و ابو مهدى از فرصت استفاده كرده و از وسط دو تانك عبور كردند، بدون اينكه سربازان اسرائيلى به آنها مشكوك شوند.
يكى از فرماندهان مقاومت بر اين باور است كه اين درگيرى باعث شد محاسبات ارتش اسرائيل در منطقه خدشه‌دار شده و از پيشروى در اين منطقه خوددارى كنند.منبع: پرس تی وی بیروت
آرسنال در رقابت رفت انتخابي ليگ قهرمانان اروپا، مهاجم كناري‌اش را در اختيار نخواهد داشت.
به گزارش ايسنا، آرسن ونگر همانند بازي آغازين توپچي‌ها در ليگ برتر، از حضور “تئو والكات” در بازي برابر سلتيك گلاسكو بي‌بهره است.
اين مهاجم گوش، پيش از اين در پيروزي شش بر يك آرسنال برابر اورتون از هفته نخست رقابت‌هاي ليگ برتر به دليل آسيب ديدگي غايب بود و سه‌شنبه شب هم نمي‌تواند لندني‌ها را در دور رفت مرحله انتخابي ليگ قهرمانان اروپا برابر حريف اسكاتلندي همراهي كند.
برخلاف وي، “ابو ديابي”، هافبك فرانسوي توپچي‌ها به تيمش بازمي‌گردد و شايد براي اين تيم به ميدان نيز برود. آرسنال در اين بازي نگران چند بازيكن ديگر خود نيز هست.
ونگر، سرمربي فرانسوي آرسنال در نشست خبري پيش از اين بازي به خبرنگاران درباره آسيب ديدگان احتمالي گفت: «سانيا روز شنبه ضرب ديد. فابرگاس و دنيلسون هم آسيب ديده هستند. درمورد همه آنها پيش از مسابقه تصميم مي‌گيرم.»
سلتيك هم در اين مسابقه مالوني و لونز، دو بازيكن كليدي‌اش را به همراه ندارد و بايد ديد كدام تيم مي‌تواند جاي خالي بازيكنانش را به خوبي پر كند.
مهاجم تيم فوتبال منچستريونايتد انگليس گفت: با وجود رفتن كريستيانو رونالدو و كارلوس ته‌وز منچستر هنوز هم قوي و به دنبال كسب عنوان است.
به گزارش فارس و به نقل از روزنامه اكسپرس “وين روني ” اظهار داشت: با وجود از دست دادن دو بازيكن با كلاس جهاني، منچستر از پتانسيل زيادي براي كسب افتخار در فصل جاري برخوردار است و خروج ستارگان از جمع به كيفيت و توان كار ما لطمه نزده است.
اين مهاجم كه از سال 2004 تاكنون در خدمت منچستري‌ها است، عنوان كرد: بازي با بيرمنگام اولين بازي ما در فصل جاري به حساب آمد كه يك بر صفر برنده شديم. پس از آن بازي صحبت‌هاي در اطراف تيم بوجود آمد؛ اما معتقدم برخي زود در مورد تيم قضاوت كردند و گفتند از قدرت منچستر كاسته شده است.
وي افزود: چنين ادعايي صحيح نيست. بايد در عين فعاليت براي كسب برد در ليگ، دست به آزمايشاتي هم بزنيم تا به بهترين شكل و آرايش را براي رقابت هاي پرشمار فصل جاري كسب كنيم.
وين روني در اولين هفته فصل جديد ليگ برتر تك گل پيروزي بخش تيمش را به ثمر رساند.
تيم او در فصل نقل و انتقالات تابستاني كريسيتانو رونالدو را به رئال مادريد و كارلوس ته‌وز را به منچسترسيتي واگذار كرد.
عباس حاج کناری دارنده مدال طلا و نقره کشتی جهان در سالهای 1997 و 1998 با بازگشت به دنیای کشتی لباس مربیگری برتن کرد.
به گزارش مهر، حاج کناری که پس از کسب مدال نقره رقابتهای جهانی سال 1998 تهران بدلیل بیماری و برخی مشکلات شخصی مدتهای مدیدی از دنیای کشتی دور بود و در برخی مواقع بازگشت مقطعی بدنیای دایره طلایی داشت بتازگی لباس مربیگری بر تن کرده است.
حاج کناری که در سال 1997 و در کراسنویارسک روسیه مدال طلای جهان را در مهد کشتی دنیا کسب کرده بود یکی از فنی ترین کشتی گیران دنیا در دوره خود است.
این عضو پیشین تیم ملی کشورمان به تازگی کار مربیگری را در شهرستان فریدون کنار زادگاه خود با آموزش کشتی به نونهالان و نوجوانان این شهرآغاز کرده است.
رييس فدراسيون فوتبال برزيل اعلام کرد، از اين پس بازيکنان نا منظم جايي در تيم ملي فوتبال اين کشور ندارند.
به گزارش رويترز از ريودوژانيرو، “ريکاردو تيکسيرا” گفت: اين يک تصميم کاملا مشخص است که از زمان انتخاب “دونگا” به مربيگري تيم ملي و بعد از جام جهاني 2006، تازگي ندارد.
وي افزود:آنچه در جام جهاني 2006 روي داد، هرگز براي تيم ملي برزيل تکرار نخواهد شد. من تغييراتي خواهم داد تا دوباره شاهد چنين رويدادي نباشيم.
در جام جهاني 2006 تيم تحت رهبري “کارلوس آلبرتو پاريه‌را” پس از شکست مقابل فرانسه و حذف از مرحله يک چهارم نهايي، به خاطر رفتار کند خود به شدت مورد انتقاد قرار گرفت.
تکسيرا اظهار داشت: با توجه به تيمي که در اختيار داشتيم، ناکامي بزرگي بود. در تيم روحيه جنگندگي وجود نداشت. البته اين هم به تنهايي کافي نيست. ما تيمي مي‌خواهيم که به قهرماني برسد و اين چيزي بود که در جام جهاني 2006 نداشتيم.
دونگا که در سال 1994 به عنوان کاپيتان همراه تيم ملي برزيل به قهرماني در جام جهاني رسيد سه سال پيش با وجود بي تجربگي در امر مربيگري، هدايت تيم ملي کشورش را به دست گرفت و آن را به قهرماني در کوپا امريکا 2007 و همچنين رقابت‌هاي اخير جام کنفدراسيون‌ها رساند.
تيم او در حال حاضر در صدر گروه 10 تيمي جام جهاني 2010 در منطقه آمريکاي جنوبي قرار دارد.
مدیرعامل باشگاه پرسپولیس گفت: بازیکنان این تیم را ممنوع المصاحبه کرده ایم تا حاشیه سازان و دروغ پردازان مشخص شوند.
به گزارش مهر، عباس انصاریفرد که در حاشیه نشست روز سه شنبه مجمع فدراسیون فوتبال با خبرنگاران گفتگو می کرد ضمن بیان این مطلب افزود: متاسفانه این روزها صحبت های متناقضی از برخی بازیکنان پرسپولیس در برخی روزنامه ها منتشر می شود که باعث ایجاد حاشیه در باشگاه شده است.
وی ادامه داد: بازیکنان در گفتگویی که با مسئولان باشگاه دارند اینگونه اظهار نظرها را تکذیب می کنند اما هر روز شاهد بیشتر شدن آنها هستیم.
انصاریفرد ادامه داد: با این شرایط تصمیم گرفتیم همه آنها را ممنوع المصاحبه کنیم تا حاشیه سازان و دروغ پردازن مشخص شوند.
مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در مورد اوتیماتوم به کرانچار گفت: ما در نشست اعضای کمیته فنی نقاط ضعف و قوت دیدارهای اخیر را بررسی کرده ایم و برای تقویت کار و بهتر شدن تیم نظراتمان را به سرمربی تیم ارائه کرده ایم.
وی ادامه داد: ما هیچ مشکلی با کرانچار نداریم و تمام تلاشمان این است که پرسپولیس به شرایط ایده ال برسانیم.
طي چهار سال گذشته ورزش رو به افول بود رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني ضمن تبريك قهرماني تيم ملي بسكتبال در مسابقات قهرماني آسيا گفت: حفظ آقاي مشحون به عنوان رئيس فدراسيون بسكتبال دليل اصلي اين قهرماني ها است،و اميدوارم اين مدير موفق را هم بعد از اين قهرماني تغيير ندهند.
محسن مهرعليزاده در گفت‌وگو با ايلنا افزود: تاريخ نشان داده هر جا كه افراد لايق بر سر كار باشند موفقيت هم در آنجا حاصل می شود اما در فدراسيون‌هایي كه تنگ‌نظري، گروه و باندبازي حاكم باشد، نمي‌توان موفق بود.
وي ادامه داد: بسكتبال،كشتي و رشته‌هاي رزمي طی سالهای اخیر از رشته‌هاي مدال‌آور كشورمان درعرصه‌هاي بين‌المللي بوده اند. اما در اين بين به خاطر اينكه فقط از روساي قبلي آقاي مشحون به عنوان مدير لايق همچنان به كار خود در فدراسیون بسكتبال ادامه داده و در نهايت شاهد موفقيت بسكتبال هم هستیم اما متاسفانه در ساير رشته‌هاي مدال‌آور دچار افول بوده ايم.
رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني اضافه كرد: برخلاف رشته بسكتبال كه موفق عمل كرد در رشته‌هاي ديگر مانند فوتبال، نابساماني‌هاي خيلي بدي را شاهد هستيم، در رشته‌هاي ورزشي پرآوازه، ايران در سال‌هاي گذشته مانند كشتي و رزمي پس‌رفت داشته و در گذشته نتايج خيلي خوبي را در اين رشته‌ها به ويژه در مسابقات بين‌المللي كسب مي‌كرديم اما مدتی است دچار افول شده ایم.
مهرعليزاده گفت: هر جا كه از افراد لايق استفاده شود و خطي عمل نكنيم به طور يقين موفقيت حاصل خواهد شد. به طور مثال در فوتبال ما تاكنون سه بار به جام‌جهاني رفته ايم، اولين بار قبل از انقلاب بود، بعد از انقلاب هم در دولت آقاي خاتمي در سال 76 در مرحله پلي‌آف مسابقات مقدماتي جام جهاني موفق ظاهر شده و به جام جهاني رفتيم. آخرين بار هم در زماني كه خود من در سازمان تربيت‌بدني بودن با قدرت تمام به جام جهاني صعود کردیم و اگر دقت کنید می بینید که در آن مقطع ارتباط بسيار دوستانه ای بين بازيكنان و مربيان تيم ملي با فدراسيون و با سازمان تربيت‌بدني برقرار بود.
وي افزود: در زمان مديريت بنده در مسابقات مقدماتي جام‌جهاني در حالي که يك بازي هم به پايان بازي‌ها مانده بود، صعود ايران به جام‌جهاني مسجل شده بود. اما متاسفانه پس از رفتن ما از سازمان تربيت‌بدني و تغييراتي كه در فدراسيون فوتبال ايجاد كردند باعث شد تيم ملي و فوتبال ما به اينجا بكشد. در آسيا در بين مدعي‌ها آخر هستيم و در رنكينگ فيفا در رده های شصتم به بعد قرار داريم و اين در حالي است كه زماني ما پانزدهم دنيا بوديم.
رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني اضافه كرد: روساي جديد سازمان تربيت‌بدني تنها جايي كه دست نزدند فدراسيون بسكتبال بود و اين موضوع بايد درس عبرتی باشد تا در ساير حوزه‌هاي مديريتي ورزش كشور از افراد لايق استفاده شود و ثبات کاری هم در کار باشد.
مهرعليزاده گفت: جاي خيلي تاسف دارد كه تيم ملي فوتبال كشورمان در همان مرحله مقدماتي از صعود به جام‌جهاني حذف شد. تيم ملي كشتي مغلوب تيم آذربايجان مي‌شود، در حالي كه مسابقات هم در كشورمان برگزار مي‌شود. يا در فوتبال مغلوب تيم‌هاي درجه دو آسيا مي‌شويم باز هم آقايان سكوت مي‌كنند، در رشته‌هاي رزمي نيز همين‌طور فقط در رشته بسكتبال که مدير با لياقت آن حفظ شده در نهايت هم در اين رشته نتيجه گرفتيم، خدا كند او را نيز به دليل به دست آوردن اين موفقيت تغيير ندهند.
رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني ادامه داد: متاسفانه با وجود اينكه شاهد شكست‌هاي پي‌درپي در ورزش هستيم و عقب‌گرد محسوسي در اين حوزه داشته ام اما صداي كسي در نمي‌‌آيد ولي وقتي در يك تورنمنت و مسابقات درجه دوم رتبه‌اي را كسب شود مانور تبليغاتي بسياری بر روي آن مي‌شود و بزرگ‌نمايي مي‌كنند.
رئيس سابق سازمان تربيت‌بدني در پايان گفت: ورزش كشور طي چهار سال گذشته رو به افول بود، اميدوارم به زودي شاهد تغييراتي مثبت و سازنده در سازمان ورزشي باشيم.
مسعود مرادی که از طرف جامعه داوری در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال سخن می گفت گفت: نمی خواهیم از سر ترحم به داوران کشور نگاه شود.
به گزارش مهر، مسعود مرادی که به عنوان نماینده داوری کشور روز سه شنبه در نشست مجمع عمومی فدراسیون فوتبال سخن می گفت ضمن بیان مطلب فوق افزود: ما جزو 2 یا 3 کشور برتر آسیا از لحاظ داوری هستیم اما نمی خواهیم برای تصویب دستمزدهای قانونی و به حق خود از سر ترحم به ما نگاه کنند زیرا احساس می کنیم آنچه از طریق اسپانسر یا مسائل دیگر دریافت می شود به صورت قانونی به داوران پرداخت نمی شود.
وی در ادامه صحبت های خود بیانیه داوران را برای حضار خواند که در بخشی از آن آمده بود ما بر خلاف آنچه در رسانه ها عنوان شده تهدید نکردیم بلکه درخواست داشتیم که حق قانونی داوران برای قضاوت های مسابقات به آنها اعطا شود. پولی که ما می گیریم نوعی توهین است.
در ادامه این بیانیه آمده بود در قیاس ما با داوران حوزه خلیج فارس داوران ایرانی از لحاظ سطح کیفی از آنها بسیار بالاترند اما دریافتی ما بسیار پایین تر از آنهاست. ما دوست نداشتیم این مسائل را بیان کنیم اما این اتفاق به خاطرمسائل موجود رخ داد.
در بخش دیگر این بیانیه آمده است: داوران همیشه در اتفاقات مهم فوتبالی سیبل هستند و همیشه هم الطاف تماشاگران شامل حالشان شده ضمن اینکه در این چند ساله تابلوی تبلیغاتی متحرک بودند.
مرادی در پایان این بیانیه خطاب به اعضای مجمع گفت: ما خواهان افزایش حقوق داوران به یک میلیون تومان در هر بازی و کمک داوران به 600 هزار تومان هستیم این بحث بر اساس یک کار کارشناسی بیان شده و حداقل دریافتی آن داوران براساس این موضوع در پایان سال حداقل با بازیکنانی که در لیگ های دسته سوم بازی می کنند برابر می شود. ما جزو کشورهای برتر آسیا از لحاظ داوری هستیم و امیدواریم فدراسیون حق قانونی ما را بدهد.
در پایان صحبت های مسعود مرادی و خوانده شدن بیانیه داوران علی کفاشیان تاکید کرد: هزینه داوران برای فدراسیون فوتبال سنگین است و باید طرح جامعی را در نظر بگیریم تا بتوانیم این مبلغ حدودا 5 میلیارد تومانی را به نوعی تامین کنیم شما می دانید ما از طریق اسپانسر در حدود 300 میلیون دریافت می کنیم اما پرداختی ما به مراتب بیشتر از این مسائل است.
کفاشیان اضافه کرد: سعی می کنیم با در نظر گرفتن یک برنامه مرغوب موازنه قابل قبولی را برقرار کنیم که حق داوری که از قشرهای زحمتکش فوتبال هستند تضییع نشود.
وی همچنین تاکید کرد: پول هایی که ما پرداخت می کنیم زحمات واقعی داوران را جبران نمی کند و من به این موضوع عقیده دارم که آنها بیشتر به خاطر عشق و علاقه قضاوت می کنند تا مسائل مالی البته از مسئولین امر می خواهم با در نظر گرفتن برنامه های خاص و پاداش های ویژه از جامعه داوری و پیشکسوتان این جامعه در پایان هر سال به شکل قابل قبولی تشکر شود.
هفته نامه آمريکايي تايم در مقاله اي کوشيده به اين پرسش پاسخ دهد که چطور مي توانيد يک زن مسلمان باشيد و تناسب اندامتان را حفظ کنيد.
به گزارش ايرنا، نويسنده اين گزارش با ذکر خاطراتش از حضور در ايران نوشته است: زنان مسلمان هم مي‌توانند در عين حفظ حجاب به انجام انواع ورزش‌ها بپردازند و تناسب اندام خود را حفظ کنند.
وي افزود: اولين باري که براي پياده‌روي سريع در تهران از خانه بيرون رفتم روسري سر کرده بودم و کفش‌هاي نايک پوشيده بودم.
من از دوستان ايراني‌ام پرسيدم: اينجا چطور بايد تناسب وزنم را حفظ کنم؟” آنها پيشنهاد‌هاي مختلفي به من دادند از جمله باشگاه‌هايي که فقط مخصوص زنان بود.اين درحالي است که در فرانسه اين مشکل وجود دارد که نمي دانند چطور مهاجران مسلمان را با قوانين سکولار اين کشور تطبيق بدهند.پس زن مسلمان بايد چه کار کند؟ مکاتب اعتقادي زيادي وجود دارند که اين مشکل را مورد توجه قرار داده‌اند.
وي تاکيد کرد: من ذاتا يک دونده هستم و از دويدن لذت مي‌برم و احساس آرامش مي‌کنم با اين حال در مدت زماني که در ايران به سر مي‌بردم دويدن را کنار گذاشتم و در عوض به کوهپيمايي مي‌رفتم.
وي ادامه داد: در زمستان‌هاي پر‌برف تهران براي اسکي به کوه مي‌رفتم. من در ايران بيشتر از هر زمان ديگري يوگا مي کردم.چون طبقه متوسط در ايران به يوگا علاقه زيادي دارد و کلاس‌هاي يوگا در هر محل وجود دارند.من به خاطر وجود گشت‌هاي ارشاد مجبور بودم در رشته‌هاي مختلف، ورزش کنم و راحت هم بودم.
معاوني افزود: بسياري از زنان مسلمان به رشته ورزشي مورد علاقه‌شان شديدا وابسته هستند آنان اگر دونده باشند بايد بدوند، اگر شناگر باشند بايد شنا کنند.براي اين زنان دو گزينه وجود دارد:يا لباس مناسبي براي اين کار به تن کنند و يا اينکه در باشگاه‌هايي که فقط زن‌ها در آن هستند ورزش کنند.پوشش ورزشي اسلامي که “هيجود” نام دارد از مواد خاصي ساخته شد است که عرق را از روي بدن خشک مي‌کند. وقتي دونده بحريني، رقيه القصارا، در المپيک 2008 آن را به تن کرد اين پوشش معروف شد و در همه جا در دسترس زنان مسلمان قرار گرفت.براي اينکه هيجود به تن کنيد بايد واقعا يک زن مسلمان پرهيزکار باشيد. ممکن است هيجود براي بعضي‌ها بيش از حد پوشيده باشد اما اين پوشش بهترين چيزي است که مي‌توان با آن شنا کرد و از لباس‌هاي پنبه‌اي بهتر است.
وي افزود: ده سال پيش وقتي به ويلد وادي، پارک آبي دوبي رفته بودم زنان با همان لباسي که پوشيده بودند به همراه فرزندان‌شان وارد سرسره‌هاي داخل آب و رود‌خانه‌ها مي‌شدند.
براي بعضي از زنان مسلمان ورزش در باشگاه‌هاي جدا‌گانه ارجح است. وقتي در يک فرهنگ زهد‌مآب رشد کرده باشيد اگر در باشگاه يک ديوار شما را از مرد‌ها جدا کرده باشد هم احساس راحتي نمي کنيد که در آن طرف ديوار ورزش کنيد. باشگاه‌هايي که فقط مخصوص زنان هستند و يا ساعات و روز‌هاي خاصي را به زنان اختصاص داده‌اند در سراسر دنياي اسلام پراکنده‌اند. حتي در خود آمريکا اين ايده که زن ها به دور از چشم مرد‌ها راحت‌تر ورزش مي‌کنند موجب ساخت باشگاه‌هايي شده است که مخصوص زن‌ها هستند.
اين رويکرد جدايي‌طلبي موجب شده است زنان مسلمان مهاجر به راحتي بتوانند در چنين باشگاه‌هايي به ورزش بپردازند. خودم، مادرم را به ياد مي‌آورم که در يکي از چنين باشگاه‌هايي در آمريکا ورزش مي‌کرد که زنان پاکستاني هم در آن حضور داشتند. براي زنان مسلماني که مي خواهند تناسب اندام خود را حفظ کنند گزينه‌هاي مختلفي وجود دارند که مي توانند در عين حفظ حجاب اسلامي از آنها استفاده کنند.